moje serce rwie sie do Ciebie
bo chce czuc sie jak w niebie
ale Ty jakbys nie widzial tego
nie zatroowasz tym serca swego...
czy wiesz jak cierpi moja dusza
gdy trafia w nia Twoja kusza?
nie odrzucaj mnie prosze
wszystkie Twe problemy rozprosze
blagam spoojrz na mnie jak ja patrze na Ciebie
i uwierz mi ze bedzie jak w niebie..................................................
...slepiec...
jaki on jest szczesliwy
nie muszac ogladac zycia
nie muszac cierpiec widzac ta niesprawiedliwosc
czern ciemnosc i mrok
slepiec sie go nie boi
twardo przy nim stoi
nie widzac swiata go widzi
nie widzac bolu sam go odczowa
on nie wie jak wyglada milosc
on czuje ja i kocha
to dopiero jest prawdziwa milosc
to dopiero sprawiedliwosc
bo milosc to nie jest przywilej
to zwykle czlowieka uczucie...
slepiec potrafi kochac
on jest szczesliwym czlowiekiem......................................
ciemna ulica...
blade lica
ciec padajacy
mysli macacy...
to ona...
tajemnicza mona
ktoora przychodzi zabijac
trudno ja omijac
wie kto ktooredy chodzi
wie w jakich problemach czlowiek brodzi...
meczennikom groby kopac kaze
sa dla niej niczym tragaze
mogily watle robia
ledwo one stoja...
zabijajac ludzi
ze snu ich budzi
pojmowac zaczynaja rzeczywistosc
zaczynaja dostrzegac zycia porwistosc
smutne sa ich oblicza
kiedy ona czas im wylicza
bo milosci nie ma w zyciu
ona nie jest potrzebna w byciu
mnie to cierpienie nie grozi
mnie to serca nie zmrozi
nie umiem bowiem kochac
ja potrafie szlochac...
moge odejsc w kazdej chwili
nie potkne sie po przejsciu mili...
teraz moj jest czas i nie pojde w las
odchodze kopoac swooj groob
w ktoorym lezy juz mooj trup.................
boje sie... boje sie swiata...
ktoory problemy pod nogi namiata
ktoory wie ze jest mi zle
ale szczesciu moowi nie...
okrootna jest rzeczywistosc
okrootna jest zycia porwistosc...
ciezko mi moowic kocham
gdy codziennie przed snem szlochem...
ciezko jest byc szczesliwa
ciezko mi nie byc msciwa...
codziennie rano gdy wstaje
i do niczego sie nie nadaje
mooj strach jest bowiem duzy
jak balagan w ogrodzie po burzy...
boje sie, bo trace sily
...moje oczy jeszcze sie tlily...
boje sie, bo wiem ze nie wrooce
...pisn pozegnalna nuce...
sily mnie opuszczaja
jak golebie z dachu sfruwaja...
...puk puk...
...puk puk...
koniec... teraz wolnosc czuje
teraz zyciem sie juz nie truje...................................................